​

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

 

Me har drømt oss ein vakker by
som ingen makt kan ta fra oss
me har murt oss ein borg mod åbent hav
Me har vunne et farligt ry
og lagt så mange under oss
me fant gull der kor andre fant sin grav

Men koffor stige varmen under skyen
og koffor flomme havet øve byen?
- den vakraste på jord

Kan du, kan du drømma,
kan du svømma bort og drømma av sted?
Kan du, kan du rømma,
kan du gjømma deg og glømma kem du e?
Kan du bygga byen ein gang te?

Me har hamra i sølv og gull
ein by som verden snakke om
me har skreve et navn på himlens hvelv

Men koffor gjømme månen seg bag skyen
og koffor blotte døden seg for byen?
- den vakraste på jord

Kan du, kan du drømma,
kan du svømma bort og drømma av sted?
Kan du, kan du rømma,
kan du gjømma deg og glømma kem du e?
Kan du bygga byen ein gang te?

Me har drømt oss ein vakker by
som ingen makt kan ta fra oss
me har murt oss ein borg mod åbent hav

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad etter en idè av Torolf Nordbø

 

Då barnå forsvant
bag siste bro som brant
låg hagen så tomme tebage
Ein far stod og gråd øve alt han hadde tapt
Ein drøm var forbi, men ein sang var blitt skabt
Å kjære barn, å kjære barn
Kom hjem, kom hjem

Ei kvinna blei mor
et frø blei lagt i jord
ein mann lod seg styrta i graven
stallen han lånte, og korset kor han hang
ga kropp te ein lengsel og munn te ein sang
Å kjære barn, å kjære barn
Kom hjem, kom hjem

Den sangen har vokst
te ein dans uden ende
alt som leve ska få svinga med
Og ild i ein frossen kropp
har han sagt han kan tenna
så me skjønne ka å elska e

(instrumental)

Ein sang presse på
Han bor i adle små
som famle seg fram mod ein himmel
Alt me har lengta og drømt skal snart få svar
Et lyn gjønå nattå, et rob fra ein far
Å kjære barn, å kjære barn
Kom hjem, kom hjem

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad 

 

Kan me bera åben flamme
ingen vind kan blåse ud?
Kan me elska uden naken hud?
Kan me skriva ord i sanden
ingen flom kan viska ud?
Kan me elska uden naken hud?

D'e'kje rart
at mange går i dekning
øve alt
står farer på geledd
Og det e hardt
å gå ein tunge strekning
med ein venn som e blitt hjemlaus og redd

Kan me bera åben flamme
ingen vind kan blåse ud?
Kan me elska uden naken hud?
Kan me skriva ord i sanden
ingen flom kan viska ud?
Kan me elska uden naken hud?

Komme regn,
har fuglen bygd et rede
Komme snø,
har reven gravd et hi
Men darr va ein
som knapt nok fant et klede
å kvila på ved nattestid

Kan me bera fram ein unge
ingen mobb kan frysa ud?
Kan me elska uden naken hud?
Kan me bygga stolte byer
ingen krig kan sletta ud?
Kan me elska uden naken hud?

Du må stenga din grind
mura deg inn
robes mens redselen gror
(du må redda ditt skinn)
Men ein har sagt nei
Ein har vist vei
Kem våge følga hans spor?

Kan me bera åben flamme
ingen vind kan blåse ud?
Kan me elska uden naken hud?
Kan me skriva ord i sanden
ingen flom kan viska ud?
Kan me elska uden naken hud?

Kan me elska uden naken hud?
(repeteres ud sangen)

Musikk: Amund Enger

Tekst: Erik Hillestad

 

Her e någen som sidde på sin bag
og lar tidå gå
Her e andre som kjempe for ein sag
de har et mål å nå
Her e de som har nasen høgt i sky
og de som ser i golvet og tror de e te bry

Me seile i same båd
liga redde i dårligt ver
og sjøen e liga våd
same ka for tro og mål me har
same ka for et parti me tar
same ka så må me holda fred ombord

Her e folk som må møda vold og had
for sin mørke hud
Her e andre som leide itte mad
heila livet ud
Her e de som vil tvinga andre ner
det blir'kje fred ombord
før me får rettferdighed

Me seile i same båd
liga redde i dårligt ver
og sjøen e liga våd
same ka for hud og språg me har
same ka me meine, kor me drar
same ka så må me holda fred ombord

Høg himmel våke øve oss
stjerner spår ny storm
hjelpen e ombord i båden

Me seile i same båd
liga redde i dårligt ver
og sjøen e liga våd
same ka for tro og mål me har

ka for et parti me tar

same ka, så må me holla fred ombord

Me seile i same båd

liga redd i dårligt ver

og sjøen e liga våd

same ka for hud og språk me har

same ka, ja same ka

same ka, så må me holla fred ombord

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

 

Hu va'kje ei av de så lod seg jage
men hu va pene, bygdås mannfolk de lå strage
Nå va hu blitt gravid
det blei te slutt et slid
å modstå presset
Bare sytten år, sa folk, det e for gale
I ei bygd som vår e sånt ein stor skandale
Og Wenche fekk sin dom
I blikkå kor hu kom
stod dommen skreve

For når ein blir mobba og ein får svi
Kan me andre tro me sjøl går fri
fra skammen
Det har hendt i dag - det har hendt i går
Den svage ligge, me andre står
omkring
og nyde oss sjøl

Han va fremmed og aleina her i landet
han hadde rynker i ein mørkebrune panne
han jobba på fabrikk
nesten heile lønnå gjekk
med post te Kairo
Men han va dyktige,
snart va han blant de beste i faget
Han blei en trussel mot de andre i arbeidslaget
Mohammad blei fryst ut
For språk, kultur og hud
va vondt å skjule

Og når ein blir utstøtt og gjort te skam
Kan me andre trenga oss lenger fram
i køen
Det har hendt i dag - det har hendt i går
Den svage ligge, me andre står
omkring
og nyde oss sjøl

Det va ein som sa: det e de små som e de stysste
De som nå e sist, ska eingang bli de fysste
Ein merkelige fyr,
sa folk, han e på styr
det meinte mange
Han sa: De som tråkkes ner ska få Guds rike
Sjøl om han visste at det ville de mektige ikkje lige
Han blei så rar og taus
Då mobben sleptes laus
og skreig: Korsfest han!

Han stod heilt aleina, med lod han blø
Så me kan leva - ein e død for adle.
Det har hendt i dag, det har hendt i går
Den svage ligge, - me andre står
omkring
og nyde oss sjøl

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

 

Ennå e darr tid hvis du vil hørra
sjøl om dagen drive blindt mod kveld
Og ennå kan ei byga kanskje nå deg
der du søge ly bag høge fjell

Du e god
skryde av sterke tro
leve som du ska
men mine vinder vil du ikkje ha

Eg e ein storm, og du e lune hager liga ved
Eg e ein brann, og du e de som helst vil stå og se
Eg e et sus av klage
vind som jage

Eg e ein av de som du syns synd på
ein av de du ikkje går for nær
Og sjøl om det e større ting eg kreve
ser du vekk og sende mad og klær

Du e rig
har arva ein lønnsomme krig
du ikkje gjørr någe med
mine vinder spår ein farlig fred

For
Eg e ein storm, og du e lune hager liga ved
Eg e ein brann, og du e de som helst vil stå og se
Eg e et sus av klage
vind som jage

Ennå e darr tid hvis du vil hørra på meg nå

Eg e et rob, og du e fjerne skib eg aldri når
Eg e ein larm, og du e same taushed som i går
Eg e et slug, og du e fodle fad i hundre år.

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

​

Eg komme te deg, Gud
med min svage tro
for sjøl om tvilen kan ver' stor
så har din godhed satt så djube spor

eg har mange lengsler, Gud
Livet sprenge på
der e så møje eg sko gjort
ka ska eg velga? - årå går så fort

De'kje lett å skimta svarå her
kor adle famle i blinda
men det hjelpe hvis eg leide der
eg vett at du e å finna

Du har gitt oss kjerkå, Gud
Hu gjør vel ka hu kan
Hu virke sleden, hu e litt rar
Men om hu svikte, så e hu alt me har

Det blir sagt og skreve møje sant
om liv og lere som sprike
men i avmakt, som ein diamant
gjømme kjerkå ditt rige

For bakom fromme ord og tågeprat
Der kan eg møda deg
Som har gått så tunge steg
For å møda meg

(instrumental)

Eg komme te deg, Gud
med min svage tro
for sjøl om tvilen kan ver' stor
så har din godhed satt så djube spor
djube spor

 

​

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Gunnar Roalkvam

 

Darr e nok av de som seie om igjen
men alt for få som seie: Kom igjen
Darr e nok av de som veie for og mod
heilt te de drukne i sitt eget rod

Men her komme me de umulige
hånd i hånd med de utrolige
Me ska få te det umuliga
og me må gjørr det utroliga

Darr e nok av de som ikkje forstår
At de snakke seg ihel mens tidå går
Darr e nok av de som ikkje tror før de ser
som ikkje reagere før taget ramle ner

Men her komme me de umulige
hånd i hånd med de utrolige
Me ska få te det umuliga
og me må gjørr det utroliga

Darr e nok av de som telle på tal
som får sannhed ud som sum med desimal
Darr e nok av de som ikkje syns det e lett
som bare riste på håve når de ikkje vett
X2

Men her komme me de umulige
hånd i hånd med de utrolige
Me ska få te det umuliga
og me må gjørr det utroliga

Ikkje sei ka me ska
Ikkje sei ka me må

Her komme me de umulige
hånd i hånd med de utrolige
Me ska få te det umuliga
og me må gjørr, og me må gjørr det utroliga.........

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad og Sigvart Dagsland

​

Alt eg såg,
såg eg samen med deg
og alt eg gjor,
det gjor eg samen med deg

Ein nye dag
ein heilt ny dag
og eg e aleina
og det føles så rart
Ein bitter smag
et kjølig drag
av stillhet i huset
Du e ikkje lenger her

Dagene me delte
va så høge og blå,
nå sive tågen på

Alt eg såg,
såg eg samen med deg
og alt eg gjor,
det gjor eg samen med deg

Me sto og falt
gjekk rett og galt
for kartet va gammelt
og terrenget va vilt
Me smakte alt
fra søtt te salt
me stjal oss en fabel,
ein roman med forvirra slutt

Dagene me delte
blei så gyldne som løv
nå visne de te støv

Alt eg såg,
såg eg samen med deg
og alt eg gjor,
det gjor eg samen med deg
Aaa...
Alt eg såg...

(instrumental)

Alt eg såg,
såg eg samen med deg
og alt eg gjor,
det gjor eg samen med deg
Aaa...
Alt eg såg...

Alt eg såg,
såg eg samen med deg
og alt eg gjor,
det gjor eg samen med deg
Aaa...
Alt eg såg.........

​

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

​

Ennå ein sang
Ska av sted og finna deg
Eg har'kje glømt
ka dine auer sa meg
då du dro
Ennå ein drøm
vil eg senda blindt i vei
uden deg
får eg aldri ro

Om det tar meg mange år
same ka de andre spår
om det blir min siste vår
ska eg finna deg te slutt

Eg ba deg bli
eg så du grein då du gjekk ut
du tog farvel
men eg fekk aldrig veda
kor du fór
Ka ska eg tro
når dine auer og din kropp
ga andre svar
enn de du ga med ord?

Vind fra sørvest
Fjell i øst og nord
må'kje stansa
Sangen
som e på vei
dit du bor

Om det tar meg mange år
same ka de andre spår
om det blir min siste vår
ska eg finna deg te slutt
 

Musikk: Sigvart Dagsland / Thailandsk folkemelodi

Tekst: Erik Hillestad

 

Langt inn i ein skog
eller høgt på ei fjell
bor et folk som me har glømt
ein plass kor stillheden ennå går laus

Ein gang va jordå ein uendlighed
og me var stammefolk på kvert vårt sted
Me var små
og fjellå va så høge
men ka kunne stansa oss?
Me klatra opp og bygde drømmeslott
Me lod oss blenda av alt stort og flott
Me gjekk vill
men darr fins ein fjerde verden
som kan visa oss veien hjem

Dans vindens dans
Kom og syng skogens sang
Se her e min hånd
Legg ditt øre mod jord
te du hørre et hjerte slå

De bodde spredt og mangla våbenmakt
me gjekk te angreb før et ord va sagt,
fra sitt land
blei de jaga opp i fjellet
eller inn i ein mørke skog
De bor i Thailand og i Canada
Peru og Finnmark og Amerika
Ikkje gløm
at de e Den fjerde verden
de kan visa oss veien hjem

Langt inn i ein skog
eller høgt på ei fjell
bor et folk som me har glømt
ein plass kor stillheden ennå går laus

2X
Dans vindens dans
Kom og syng skogens sang
Se her e min hånd
Legg ditt øre mod jord
te du hørre et hjerte slå

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Gunnar Roalkvam

 

Når eg ser at tunge skyer

trekke mørknå øve oss,
når eg ser de slibe kniver
og legge opp te det å sloss,
kan eg gjørr någe med det?
kan eg gjørr någe med det?

Når eg ser at någen stige,
mens de tråkke andre ner,
når eg ser at mange skjelve
og bøye av for det som skjer,
kan eg gjørr någe med det?
kan eg gjørr någe med det?

Ka kan eg gjørr?
Eg e så liden,
ka kan eg gjørr?
Eg e så liden,
hjelp oss samen
me som tror:
At møje kan me
hvis me vil det,
mens me vente
her på jord.
 

Når eg ser at drømmer bleikne,
og visjoner visne hen,
når eg ser at tvilen herske,
så lide tro me har igjen!
kan eg gjørr någe med det?
kan eg gjørr någe med det?

Ka kan eg gjørr?
Eg e så liden,
ka kan eg gjørr?
Eg e så liden,
hjelp oss samen
me som tror:
At møje kan me
hvis me vil det,
mens me vente
her på jord.
X2

Når eg ser at tunge skyer
trekke mørknå øve oss,
når eg ser de slibe kniver
og legge opp te det å sloss,
kan eg gjørr någe med det?

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

​

Når barnå komme hjem

e byen heilt forandra

murer og tårn

har blitt te høge trer

 

Når barnå komme hjem

e gadå blitt ein hage

flamme og is

har kommt kverandre når

Barn av sult fra land kor alt låg dødt

og barn av krig blei aldri forgjeves født

 

for når de komme hjem

står adle dører åpne

hånd gribe hånd

og auer ser og ser

 

Barn av gråd skal arva ein sang

og barn på flukt ska storma et åpent fang

Då har de umulige

fått te det utroliga

de e barn av ein flamme

som har tent ein vår på frosen jord

Vinteren som brant 

ska ingen lenger huska

Is e blitt ild

når barnå komme hjem

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

​

Før sløret for mine øyne
ska falla av som skjell,
mens tågen vente på vinden
står någe fast som fjell:
Et brød og litt vin på et bord
et navn og enfoldige ord
Mennesker skulder ved skulder i bønn
og arbeid for fred på Guds jord

Å, Jesus, der begynne din himmel,
ditt gull blant juggel og kram
Det voktes av ivrige fromme
Dit trenge eg meg fram
Om någen av disse som tror
tør sei at min synd e for stor,
vise eg stolt te ditt liv og din død
og kreve min plass ved ditt bord

Før sløret for mine øyne
ska falla av som skjell,
mens tågen vente på vinden
står någe fast som fjell

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad

​

Det ligge ein by med så tomme hus

ein plass ved ein fremmed strand

og byen e pynta med løv og flagg

for det ventes et skip imod land

​

Det seile et skip gjønå natt og død

det følge ei sjelden lei

ei kvinna står vakt ved roret

det e ei stjerna som vise hu vei

​

Ei morgen ska kvert aue se

at skipet har kommt i havn

og yre trinn og glade stemmer

ska myldra i byens fang

​

Det vente ein fest i ein bortgjømt sal

på bordet står fodle fat

Det sove ein sang i rommet

snart ska han våkna av latter og prat

​

Det går någen barn langs ein smale sti

de tråkke i støv og slam

De går for seg sjøl, og ingen spør

kor det ska, ka som drive de fram

​

Ei dør ska eingang åpna seg

og barnå de ska strømma inn

te lys og fest og sang som våkne

te evige dansetrinn