​

 

Musikk: Sigvart Dagsland

Tekst: Torolf Nordbø

 

Går du i skogen på mys vil du se

Ein som potle og leve høgt oppi et tre

D'e meg som har lagt kollektiv for meg sjølv

- alt a'ent e møl

 

Eg va som du sjynne ein tålmodige kar

I skogen, med gyngestolen der satt eg klar

et frø onna stolen blei te ein topp-

eg fyllde med opp

 

Eg e øvegidde her eg sidde

for et mirakkels

og spetakkels

de lage te

og prøve å lokke meg med

men de lure ikkje meg

for adle gode ting e tre

 

Ka e det de klage og mage seg med

De som styre og blande seg oppi mitt tre?

Vel hade de trer, syns natur e søl-

så har de pitlamann treskaller sjøl

 

Hørr her: du e trøtte av jag og av stress

Av viktige oppstiva tryner i dress

Eg har ein plass der darr aldrig e kø-

ta med et frø

 

Eg e øvegidde her eg sidde

for et mirakkels

og spetakkels

de lage te

og prøve å lokke meg med

men de lure ikkje megfor adle gode ting e tre

 

(instrumental)

 

Eg e øvegidde her eg sidde

for et mirakkels

og spetakkels

de lage te

og prøve å lokke meg med

men de lure ikkje meg

for adle gode ting e tre

Melodi: Sigvart Dagsland

Tekst: Erik Hillestad  

 

Hu va'kje ei av de så lod seg jage

men hu va pene, bygdås mannfolk de lå strage

Nå va hu blitt gravid

det blei te slutt et slid

å modstå presset

Bare sytten år, sa folk, det e for gale

I ei bygd som vår e sånt ein stor skandale

Og Wenche fekk sin dom

I blikkå kor hu kom

stod dommen skreve

 

For når ein blir mobba og ein får svi

Kan me andre tro me sjøl går fri

fra skammen

Det har hendt i dag - det har hendt i går

Den svage ligge, me andre står

omkring

og nyde oss sjøl

 

Han va fremmed og aleina her i landet

han hadde rynker i ein mørkebrune panne

han jobba på fabrikk

nesten heile lønnå gjekk

med post te Kairo

Men han va dyktige,

snart va han blant de beste i faget

Han blei en trussel mot de andre i arbeidslaget

Mohammad blei fryst ut

For språk, kultur og hud

va vondt å skjule

 

Og når ein blir utstøtt og gjort te skam

Kan me andre trenga oss lenger frami

køen

Det har hendt i dag - det har hendt i går

Den svage ligge, me andre står

omkring

og nyde oss sjøl

 

Det va ein som sa: det e de små som e de stysste

De som nå e sist, ska eingang bli de fysste

Ein merkelige fyr,sa folk, han e på styr

det meinte mange

Han sa: De som tråkkes ner ska få Guds rike

Sjøl om han visste at det ville de mektige ikkje lige

Han blei så rar og taus

Då mobben sleptes laus

og skreig: Korsfest han!

Han stod heilt aleina, med lod han blø

Så me kan leva - ein e død for adle

 

Han sto heilt aleina, me lod han blø

me kan leva, ein e død

for adle

Det har hendt i dag, det har hendt i går

den svage ligge me andre står omkring

og nyde oss sjøl

​

Tekst: Erik Hillestad og Sigvart Dagsland /

Melodi: Sigvart Dagsland

 

Det e kveld og med sidde rygg mot rygg

eg har prøvd å gje deg svar

Eg ville gjerna gjort deg glad og trygg

men eg e'kje den eg va

 

Eg e blitt så kalle

blitt så fjern

låst inne i meg sjøl

Føle meg nesten

som lagt av jern

åst inne i meg sjøl

 

Du va vakker, eg va blind

Dine piler satt så laust

sjelå har eg kapsla inn

og nå har med det så taust

 

Eg e blitt så kalle

blitt så fjern

låst inne i meg sjøl

Føle meg nesten

som lagt av jernlåst inne i meg sjøl

 

Ka ska eg sei? Vonde orde'kje så lett å glømma

og glimt av sol som skein i fjor

kan vinteren ikkje gjømma

 

(instrumental)

 

Eg e blitt så kalle

blitt så fjern

åst inne i meg sjøl

Føle meg nesten

som lagt av jernl

åst inne i meg sjøl

 

(om og om igjen)

Tekst: Erik Hillestad og Sigvart Dagsland /

Melodi: Sigvart Dagsland

 

Heilt siden eg blei store
har eg slede med et problem
Du ser det ikkje på meg
D'e verken kveser eller eksem
Kver gang eg e på party
og stemningen e på topp
går alting heilt i stå for meg
når musikken spele opp

Eg kan'kje dansa
Fyddene fyll'ikkje med
Eg kan'kje dansa
Eg e stivbeinte som et fe
Eg kan'kje dansa
Eg kan'kje dansa

Her om dagen gjekk det gale
eg blei halt med på diskotek
Der så eg ei sprege dama
og hu så liga heftigt på meg
hu lurte meg opp på golvet
eg hadde glømt både sted og sans
eg våkna'kje før darr lød et brøl
det va meg sjøl som ropte - stans!

Eg kan'kje dansa
Fyddene fyll'ikkje med
Eg kan'kje dansa
Eg e stivbeinte som et fe
Eg kan'kje dansa
Eg kan'kje dansa

(instrumental)

Eg flykta ud på gadå
Eg trengte å ver i fred
I kjerkå va dørå åben
men kan du gjetta ka eg fekk se
i koret va darr svingom
darr blei danst i presteskrud
Någen sa - bli med i ringen, venn
men eg tog strage veien ud

Eg kan'kje dansa
Fyddene fyll'ikkje med
Eg kan'kje dansa
Eg vett at eg e passé
Eg kan'kje dansa
Eg vi'kje at någen ska se
Eg kan'kje dansa
Eg e stivbeinte som bare det
Eg kan'kje dansa
Eg får det ikkje te!

 

Tekst: Erik Hillestad / Melodi: Sigvart Dagsland

 

Eg komme te deg, Gud
med min svage tro
for sjøl om tvilen kan ver' stor
så har din godhed satt så djube spor

eg har mange lengsler, Gud
Livet sprenge på
der e så møje eg sko gjort
ka ska eg velga? - årå går så fort

De'kje lett å skimta svarå her
kor adle famle i blinda
men det hjelpe hvis eg leide der
eg vett at du e å finna

Du har gitt oss kjerkå, Gud
Hu gjør vel ka hu kan
Hu virke sleden, hu e litt rar
Men om hu svikte, så e hu alt me har

Det blir sagt og skreve møje sant
om liv og lere som sprike
men i avmakt, som ein diamant
gjømme kjerkå ditt rige

For bakom fromme ord og tågeprat
Der kan eg møda deg
Som har gått så tunge steg
For å møda meg

(instrumental)

Eg komme te deg, Gud
med min svage tro
for sjøl om tvilen kan ver' stor
så har din godhed satt så djube spor
djube spor

 

Tekst: Erik Hillestad / Melodi: Sigvart Dagsland

 

Her e blitt så møje bråg
adle preike kver sitt språg
og hyle blindt mod månen
kver på sin kanal
eg e rastlaus, får'kje ro
eg e delt i merr enn to
når jorda mangle himmel
blir forvirringå total

La meg få se, la meg få hørra
kan eg någen gang bli heil?
Kor ska eg gå, kem ska eg spørra
kem kan fiksa sprukne speil?

I rodet e darr få
som kan se ein røe tråd
og eg tror'kje på orakler
som svare greit og kjept
Eg har hatt så møje bal
med å løyse ein kabal
men aldrig vil han gå opp
når jokeren e tapt

La meg få se, la meg få hørra
kan eg någen gang bli heil?
Kor ska eg gå, kem ska eg spørra
kem kan fiksa sprukne speil?

Her e for møje bråk
eg har fått merr enn nok
alt e flimmer
skimmer......

Eg drømme om fjerne land og riger
kom og ta meg med
Ikkje sei at det e meg sjøl eg svige
når me drar av sted

La meg få se, la meg få hørra
kan eg någen gang bli heil?
Kor ska eg gå, kem ska eg spørra
kem kan fiksa sprukne speil?

Kanskje e darr svar å få
men eg ser de ikkje nå
Mange speil har sprokke
og resten e for små

La meg få se, la meg få hørra
kan eg någen gang bli heil?
Kor ska eg gå, kem ska eg spørra
kem kan fiksa sprukne speil?

 

Tekst: Erik Hillestad / Melodi: Sigvart Dagsland

 

Ennå ein sang
Ska av sted og finna deg
Eg har'kje glømt
ka dine auer sa meg
då du dro
Ennå ein drøm
vil eg senda blindt i vei
uden deg
får eg aldri ro

Om det tar meg mange år
same ka de andre spår
om det blir min siste vår
ska eg finna deg te slutt

Eg ba deg bli
eg så du grein då du gjekk ut
du tog farvel
men eg fekk aldrig veda
kor du fór
Ka ska eg tro
når dine auer og din kropp
ga andre svar
enn de du ga med ord?

Vind fra sørvest
Fjell i øst og nord
må'kje stansa
Sangen
som e på vei
dit du bor

Om det tar meg mange år
same ka de andre spår
om det blir min siste vår
ska eg finna deg te slutt

 

Tekst: Erik Hillestad / Melodi: Sigvart Dagsland

 

Ennå ein sang
Ska av sted og finna deg
Eg har'kje glømt
ka dine auer sa meg
då du dro
Ennå ein drøm
vil eg senda blindt i vei
uden deg
får eg aldri ro

Om det tar meg mange år
same ka de andre spår
om det blir min siste vår
ska eg finna deg te slutt

Eg ba deg bli
eg så du grein då du gjekk ut
du tog farvel
men eg fekk aldrig veda
kor du fór
Ka ska eg tro
når dine auer og din kropp
ga andre svar
enn de du ga med ord?

Vind fra sørvest
Fjell i øst og nord
må'kje stansa
Sangen
som e på vei
dit du bor

Om det tar meg mange år
same ka de andre spår
om det blir min siste vår
ska eg finna deg te slutt