​

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Et blikk inn i rommet,
bare fremmede folk e å se
De hørre visst same,
det e bare sånn som det e
Eg bler så forlegen
sko gjerna sprunge av sted
- kor e det eg e?

Så hoppe eg i det
det e som det går ein alarm
Eg går inn i rommet
prøve å skru på litt sjarm
Eg ser koss de kikke
eg kjenne rødmen, eg e varm
- og kem e så eg?

Eg hørre hjemme et aent sted

og eg e født te min ensomhet

du gjer meg trøst,

seie tid lege adle sår
men eg ser som årene går

at eg hørre`kje hjemme her

Så sidde eg der, då
skjelven i armer og bein
Tolke signaler
prøve å tyda tegn
De e jo så mange
her sidde eg og e ein
- og kem e så eg?
 

Eg hørre hjemme et aent sted

og eg e født te min ensomhet

du gjer meg trøst,

seie tid lege adle sår
men eg ser som årene går

at eg hørre`kje hjemme her

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Seie de du ikkje ska ha tvil,
så ikkje tro at det e sant.
Selvsagt e det sånn at selv de frommeste
tvile ein gang i blant.
Men det ligge vel te menneskets natur
at det ska vera enten - eller,
og ikkje midt i mydlå.

Hu trodde himmelporten heilt va stengt
for det hu ikkje va rein.
Han sa at den som står her feilfri
kan kasta fysste stein.
Men det ligge vel te menneskets natur
at det ska vera enten - eller,
og ikkje midt i mydlå.

Det eg kan sei te deg, tømmermann fra Nasaret,
e at på tross av min uro og tvil;

Du røre meg
Du røre meg
Det du sa og det du gjorde
med ein kjærlighet så store
røre dypt ved meg.
Og på ein underlige måte
lot du kjærligheten rde
og det røre meg

Så står eg her
med hjertet fullt av tvil
blant all verdens religioner.
Eg står her foran
Muhammad og Buddha
og alle jordens kloge koner.
Det ligge jo te sakens natur
at det ska vera enten - eller,
så kordan kunne eg velga?

Alt g kan sei om det, tømmermann fra Nasaret,
e at på tross av min uro og tvil:

Du røre meg
Du røre meg
Det du sa og det du gjorde
med ein kjærlighet så store
røre dypt ved meg.
Du røre meg, du røre meg
Det du sa og det du gjorde
med ein kjærlighet så store
røre dypt ved meg.
Og på ein underlige måte
lot du kjærligheten rde
og det røre meg
røre meg
Du røre meg

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Eg kan vera hard som stål,
vera meg sjøl nok der og då
Det e då du vekke meg opp
med ein flat hånd mot kinnet

Eg kan vera liten og svag
og balansere heilt på skrå
det e då du vekke meg opp
med ein øm hånd mot pannen

Fra den dagen du kom har alt blitt forandra...

Så lenge eg har deg
så lenge du e her
så lenge eg har deg
kjennes himmelen høyere
Så lenge eg har deg

Någen ganger e du fjern
og du e vekke der og då
Kjære, la meg vekka deg opp
med ein flat hånd mot kinnet...

Du kan vera liden og svag,
og ikkje veda dine arme råd..
Kjære, la meg vekka deg opp
med ein øm hånd mot pannen.

Ved det å få gi blir eg ein aen...

Så lenge eg har deg
så lenge du e her
så lenge eg har deg
kjennes himmelen høyere
Så lenge eg har deg

Någen ganger e me fjerne

Tekst og melodi:  Sigvart Dagsland

 

På benken sidde den gamle mannen
ein liden stond har han slått seg ner
Hans blikk e klart og hans minner e mange
Så mange år har rent ut i sanden
så mange ansikter glidd forbi
kan tidå blenda og ta te fange?

då ser han et par som går
så tett og hånd i hånd
og han drømme seg bort om kordan det sko vært

Se så lykkelige de e
han holle hånden og hu går med
Se så lykkelige de e
la meg oppleva lykken ein gang te...

Hånd i hånd går de rondt i parken
blikket stivt retta framfor seg
nå e det slutt, det gjekk bare nesten
Hu slår øynene ner mod marken
Det va'kje dette hu hadde tenkt
den gang han kom på den kvide hesten

Då ser de ein kar som går
med så lette og fine steg
og de drømme seg bort om kordan det sko vært

Se så lykkelige han e
han har framtiden foran seg
Se så lykkelige han e
la oss leva forventningsfullt

Han drive rondt imellom trærne
han e i trøbbel heilt te knærne
og ser ingen veier ud.
Øynene flakke då han snur seg
og då ser han ein gammel mann
på ein benk, og då tenke han;

Se så lykkelige...
Se så lykkelige han e
la meg arva han visdom
Se så lykkelige han e
han e klok, vett ka livet e
Se så lykkelige han e

la meg arva hans visdom

la meg arva hans visdom

og leva ein gang te...

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Eg har ein venn
som volde meg bry,
kver gang eg spent
har ein plan som e ny.
Då kan han glisa bredt og spørra
"Koffor det"?

Og tenke eg høgt
om min egen suksess
kan han tala varmt
om ka livet e
og om at de som komme fysst fram må venta på
de andre

Me tenke framøve og alt som går for sakte får motorer
Me sende romskip og raketter ut blandt stjerner og meteorer

Han kjøre sykkel mot stjernene

Han kjøre sykkel mot stjernene
Ser du et lys som bevege seg sakte
på himmelen vil eg nok sei
at kompisen vår med sin gamle St .Svithun
langsomt e på vei
og kjøre sykkel mot stjernene

Eg kan ver snar
og utålmodig som få
Når någe ska skje
ska det helst skje nå
då seie han; Målet me har satt oss
står der og i mårå.
Me bygge høgt
og vidt og bredt
Det ska ver flott,
me vil se og bli sett
Då sidde han dmed drømmende blikk og vil ha
tomannstelt

Han leve livet best som frifant med bardunene i sekken
Der adle andre vil ha framskritt kan han gjerne stå på flekken
 

Han kjøre sykkel mot stjernene

Han kjøre sykkel mot stjernene
Ser du et lys som bevege seg sakte
på himmelen vil eg nok sei
at kompisen vår med sin gamle St .Svithun
langsomt e på vei
og kjøre sykkel mot stjernene

Han anklage ingen
Han e helste beskjeden
Men pirke nok borti
samvittigheten
Spesiell, javel
men han våge å trosse
Ein takk te
Vårherres litle bremseklosse

Han kjøre sykkel mot stjernene

Han kjøre sykkel mot stjernene
Ser du et lys som bevege seg sakte
på himmelen vil eg nok sei
at kompisen vår med sin gamle St .Svithun
langsomt e på vei
og kjøre sykkel mot stjernene

 

Han kjøre sykkel mot stjernene...
 

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Som tyver i natten glir dokker mod stedet du bor
Hu hviske deg ømt inn i øret de vakreste ord
Duvende bølger slår inn mod din strand
Du vett at snart må hu gå...

Hu hørre ein annen mann te, hu har slett ingen glorie
At du vett det sama, det e vel ein annen historie
Men hu seie det e deg hu elske av heile sitt hjerta,
Du vett at snart må hu gå
hu ber deg tynt å forstå...

De seie alltid de ska bli
De seie alt ska bli så bra rondt neste sving
Du må bare gje de merre tid
De ska bare ordna opp i någen ting
De seie alltid de ska bli
De seie alltid de ska bli

Måneder går, og du føle deg slett ikkje bra
Du ber henne snart å bestemma seg; Kem vil hu ha?
Hu seie det e deg så hu elske av heile sitt hjerta
Du vett at snart må hu gå
Og sakte vil du forstå....

De seie alltid de ska bli
De seie alt ska bli så bra rondt neste sving
Du må bare gje de merre tid
De ska bare ordna opp i någen ting
De seie alltid de ska bli
De seie alt ska bli så bra rondt neste sving
Du må bare gje de merre tid
De ska bare ordna opp i någen ting
De seie alltid de ska bli...

Eg går ein tur på stien for å søga skogens ro
Itte adle disse årå, treffe eg dokker to igjen.
Eg liste meg nærmere, eg må nesten høre
Ka e det hu varsomt, hviske deg i øret?

De seie alltid de ska bli
De seie alt ska bli så bra rondt neste sving
Du må bare gje de merre tid
De ska bare ordna opp i någen ting
De seie alltid de ska bli
De seie alt ska bli så bra rondt neste sving
Du må bare gje de merre tid
De ska bare ordna opp i någen ting
De seie alltid de ska bli
Nå snart ska de bli

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Morgensolen hvile øve byen
ein jevne lyd av syngende natur
et og aent lide barn som leke
ein og aen fjerne motordur

eg fylles av ein underlige glede
andektig tar eg klærne mine på
dette e den store stille Timen
det e ingenting i verden eg ska nå

og eg vett at langt der ude leve verden
langt der ude fins alt på vondt og godt
men langt her inne starte endelig ferden
langs irrganger eg aldri før har gått

ein handelsmann har lessa på sin kjerre
mullahen har lest fra sin koran
eg gripes i å tenke på Vårherre
og hans uforståelige plan

eg tenke på de tingå me har samen
på adle bånd som går på kryss og tvers
og tenk at adle mennesker eg møte
har sitt eget, lille univers

i horisonten kan eg se ein fugl som lette
famlende legge den ut på reis
og eg vett, at har eg ikkje tid te dette
e eg ikkje lenger underveis

morgensolen hvile øve byen
ein jevne lyd av syngende natur
et og aent lide barn som leke
ein og aen fjerne motordur

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Ja, slik ska det være!
Ikkje tro de når de seie livet e mindre enn det
Ikkje tro de når de seie seg fornøyde med det

Nei, slik må det være!
Ikkje tro de når de seie at idealer hørre hjemme i eventyrene
Ikkje tro de når de seie at menneskene e som dyrene

Løft ditt hode,
søk ditt mål,
og la vinden atter bruse i ditt hår:

Høyere

bedre

sterkere

større!

Ja, slik ska det være!
Når du spenne din bue og skyte mot målet
Men modstand og all slags modgang må du tåle

Så løft ditt hode,
søk ditt mål,
og la vinden atter bruse i ditt hår:

 

Høyere

bedre

sterkere

større!

Mannen på gjerdet seie at
det evige e ein umulighet!
Vett han'kje at bare det å leva
e ein utrolighet?
Den som ikkje vil kjenna luft onna vingene har tapt
Og alt vitenskapen någengang kan gjørr
e å avsløra det som allerede e skapt
 

Høyere

bedre

sterkere

større!

ska det vera!

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Spør du meg ka eg meine
får du svar
men eg sjekke nøye ka virkning
svaret mitt har
Falle det ikkje i smak
så jenke eg det te
men du finne aldri ud
kem eg egentlig e

Et lide glimt i auet
ein nyanse i pannen
fingrer som gnikke mod bordet
eller tungen mod tannen
Et lokk øve kjelen kan skjula selv
det heftigste kok
Fanden lese sin bibel
eg lese DIN bog

Eg e nemlig alt for smart for deg.
ALDRI om du klare lesa meg,

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Nå går eg inn
onna huden din

snart e eg onna huden din

Gje meg ett et sekund
og eg har sett det.
Eg vett ka du ønske deg mest
før du sjøl vett det.
Om eg ska ver' skarp i kanten
eller dirrande søde,
ja se det komme an på
kem i verden eg møde

Då tror eg nesten at du lige meg.
Då tror eg nesten at du lige meg
 

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Nå går eg inn
onna huden din

snart e eg onna huden din

(instrumental)

Då tror eg nesten at du lige meg.
Då tror eg nesten dokker lige meg!

Og når går eg inn

nå...

Tekst og melodi: Sigvart Dagsland

 

Han går igjønå jungelen
Han hogge sjøl sin vei
med nye giv.
Han virke svært så målretta,
i heten der han slår
med skarpe kniv.

Han stoppe litt og ser seg rondt,
me vare nok ein
ubesluttsomhet

Han kjenne svetten sile
løsne snippen for å få
litt merre luft.
Han støkke te og ser seg rondt,
som ved et trylleslag han vare
ein kjente duft

Motet han har følt ein stond,
bytte sakte plass
med
reine frykt.
Han visste ka han gjekk te,
når står han her og
beinå skjelve stygt

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Nå går eg inn

Han ser det åpenbare seg
et hål, ein mørke hule
e det visst
Han legge kniven fra seg
han vett at han må inn
Han føle seg så trist

Der ligge spøgelset som bodde onna sengen
å ikkje mor fekk tatt
Der henge masken som lage stemmen som skremme
meg kver natt
Der står den sykkelen eg aldri lerte å sykla på
Der ligge sjøen eg aldri torte å svømma på.
I full forvirring ligge ting fra før og nå

Det tok ein lang stond å komma hit,
Men eg fant fram bit for bit
Og det rare med heile greien
E att eg va darr heile veien
Og det rare med heile greien
Nå går eg inn